Thursday, August 30, 2007

school uniformen en andere zorgen/ school uniforms and other problems

Tja en dan wordt het menens. De school uniformen winkel ging gisteren open. Bewapend met een gameboy en een MP3 speler voor de wachttijden gingen we op pad. Buiten kleren passen met ongeveer 90 % luchtvochtigeid is geen pleziertje zal ik je zeggen. De dames van het winkeltje waren nog druk bezig hun waar uit te stallen en probeerden ook nog eens al die nieuwe mensen van passende kleren te voorzien. Uiteindelijk heeft het ruim twee uur geduurd voordat ik voor alle kinderen ongeveer klaar was. En dan heb ik nog geeneens alle winteruitrusting binnen. Op Youri na kunnen ze nu allemaal redelijk gekleed naar school.

Daarna was het toch echt tijd om eens af te koelen in het zwembad van de club. Alhoewel afkoelen? De water temperatuur wordt bij de ingang van het zwembad waar je je badlakens overhandigd (?) krijgt netjes op een bordje bijgehouden. Het is geen verwarmd zwembad maar de temperatuur was 29 graden, zo warm is het zwembad in onze achtertuin in Sydney nog nooit geweest. Maarja, het was wel gezellig. Ik was er met een ander nieuw duits/nederlands/spaans gezin en toen we ons eenmaal lekker hadden geinstalleerd hebben we ook meteen kennis gemaakt met andere mensen die ook wel benieuwd waren naar die nieuwe mensen in het water. We hebben staan kletsen met een braziliaanse, een italiaanse, een belgische en een aantal nederlandse dames. Almudena (de andere nieuwe) en ik waren wel een beetje overweldigd door de spontaniteit van de mensen die hier wonen, en we hebben het gevoel dat het niet moeilijk wordt om hier andere mensen te ontmoeten. Voor mijn gevoel heerst hier dus ook het echte expat leventje.

Inmiddels hebben we ook al een aantal weken lang twee dagen per week hulp die het huis doorwerkt als ik in het zwembad hang, of sta te zweten in de uniform winkel of een schoenenzaak voor schoolschoenen. Tja het leven is zwaar hier.

Verder moest ik ook onze makelaar weer eens bellen (voor de zoveelste keer), dat vanaf de eerste dag dat we zijn verhuisd we geen mensen meer in de tuin hebben zien werken aan het ons beloofde terras, en ik het nu echt een beetje zat begin te worden. Elke keer weer de uitleg over de regen natuurlijk, maar vandaag gaf ze ons eindelijk het goede nieuws dat ze morgen echt weer gaan beginnen. De makelaar kon ook meteen weer aan de slag want Jelle, mijn lieve kleine man vond het een leuk idee om de "kantoor deur" op slot te doen met de sleutels binnen, er zit namelijk zo'n drukknopje aan de binnenkant waarmee de deur in het slot valt als ie dichtgaat. Morgen komt er maar weer een slotenmaker om er een nieuwe deurknop in te zetten. Ook hebben we hier op het dak drie schotels staan en een antenne maar we hebben helemaal geen ontvangst, maar hoe dat kan of wat we er aan moeten doen weet ook niemand. This is Hong Kong, man! Verder gaat alles goed hoor!


zijn ze niet schattig? Aren't they cute?




ik wil ook een jurk, tuurlijk meissie. And the dress, too.

winter trainings pak. Winter track suit

dit is ongeveer de garderobe, het witte pak is de gym uitrusting
this is the whole set, the white one is for P.E.
Now the serious times are starting, the school uniform shop opened yesterday and I'll tell you, trying on clothes on three unwilling children in 90% humidity weather is not my idea of fun. Luckily we brought along s gameboy and an MP3 player that kept them a 'little' busy at least. The ladies that were runneing the shop were helping three people at the same time and trying to set up the shop at the same time. In the end it took me more than two hours to buy the necessary stuff, and that is minus the winter uniform, which I didn't bother to buy yet. I don't expect the frost to set in anytime soon anyway.
After this whole new experience for us we decided we deserved to have some time in the pool at the club to cool off. Or so we thought. It wasn't really cooling off as the water temperature was 29 degrees Celsius. I don't think the water in our pool in Sydney has ever reached any tempearture close to this one over here. Anyway we still had lots of fun. I went there with another new German/Dutch/Spanish family and we were little overwhelmed by the attention we got from other people from Hong Lok Yuen. We both got the impression, that it's not going to be very hard to get to know new people. The feeling I get is also that people here really lead the expat life.
We also have been enjoying the fact that twice a week we have got help in the house, which means, when we are hanging around in the pool or sweating over fittings of uniforms or school shoes my beds are being made and the ironing is done by the time I come home. I think I can get used to that. Yeah, I know life is tough around here.
On the other hand I had to call our agent for the umpteenth time because apart from the first day we moved into this house nobody has come back to continue work on the garden and I am beginning to get fed up with the fact that it's not ready yet. I know they have been telling us they can't because of the rain, but today I got the good news that they are starting again tomorrow. She also took care of the study door that Jelle, my sweet little pumpkin had locked with the keys inside, grrr! She is sending in the locksmith tomorrow so he can put in a new doorknob. We also have three satelite dishes and one huge arial on the roof of our house, but absolutely no reception at all in the house. Nobody seems to know how it works or who can fix it. Ah well, just hang in there, this is Hong Kong, man! Everything else is just peachy!

share facebook

Monday, August 27, 2007

Lotte jarig/ Lotte's Birthday


Weer een jaar ouder, wat wordt ze toch een grote meid, 8 jaar alweer. Helaas heeft ze nog geen feestje gehad, we hebben haar beloofd dat ze een paar vriendinnen en vriendjes mag uitnodigen als ze een beetje ingeburgerd is op school, nog een weekje dan is het zover. Lotte mocht zeggen wat ze wilde gaan doen en ze had besloten om naar de bioscoop te gaan en 'savonds in de Club uit eten, dus dat hebben we gedaan.

Another year older,she is growing up so fast. Lotte hasn't had a Birthday party yet as school hasn't started yet, one more week to go. We have promised her that she can celebrate her Birthday once she made some friends in school. She wanted to go to the cinema and go out to dinner at the Club. So that's what we did on Sunday

share facebook

Macau





doorkijkje in Fisherman's Wharf. Dutch houses in the background

Zaterdag zijn we een dag naar Macau geweest. Om ons visum te activeren moesten we naar het buitenland, en om nou meteen op vakantie te gaan naar een of ander exotisch oord vonden we nou ook een beetje overdreven. Je kunt vanuit Hong Kong met de boot in ongeveer een uurtje varen naar Macau, een voormalig portugeese colonie. Ook Macau hoort tegenwoordig net als Hong Kong gewoon bij China, maar ook als SAR (Special Administration Region ofzo). Je hebt geen visum nodig om naar Macau te gaan in tegenstelling tot China zelf. Wij dus op naar Macau. Het was een bloedhete dag, en we hadden bedacht dat we in Fisherman's Wharf (waar ze o.a. een paar amsterdamse grachtenpandjes hebben nagebouwd) zouden starten (leuk voor de kids) en daarna wel verder kijken, misschien zouden we als we het erg leuk vonden ergens een hotelletje zoeken en een nachtje blijven. Fisherman's Wharf was helaas niet wat we ervan gehoopt hadden en de kinderen waren het ook al gauw zat. Tijdens de lunch hadden we toch maar besloten om op dezelfde dag terug te gaan naar HK en terug te komen op een weekend als het niet zo warm is en we er allemaal zin in hebben. We hebben evengoed wel wat leuke fotoos gemaakt in Fisherman's Wharf.


De veerboot The ferry

Plezier op het vliegende tapijt Fun on the flying carpet


de grachtenpandjes dus typical houses on the canals in Amsterdam


Lotte in een romeinse ruine Lotte in fake Roman ruins

Jelle miste de maiskolf houders die thuis lagen. Two forks works just as good

Youri op de foto. Youri posing for his father

Last week we decided to go to Macau for the weekend, because we had to leave the country so we could activate our work visa for Hong Kong. We could have gone on an exotic trip to Thailand or just go to the Netherlands for the weekend, but we decided to keep it low-key instead. Going to Macau takes about one hour by ferry so that was the easiest thing to do, as you don't need a visa to enter Macau, unlike the rest of China. Macau is a Special Adminstrative Region, just like
Hong Kong. The weather in Macau was as they say in Australia another stinker. About 33 degrees celsius, no wind and hardly any shade. Not the weather that makes us be at our best.
We had decided to start out at Fisherman's Wharf (where they have rebuilt some Dutch houses)and decide where to go after that. We even thought of grabbing a hotel room if we would like to stay another day. Needless to say after lunch, the only thing we wanted to do was go back home. We will come back one day, when the weather is a little more up our alley and we have prepared ourselves a little better. We still managed to make some pictures.

share facebook

Wednesday, August 22, 2007

schaatsen/ iceskating

Zodra je uit Nederland weg bent lijkt het wel alsof de kinderen meer kansen krijgen om eens lekker te schaatsen, nouja lekker? Youri kan er het leuke niet echt in vinden en Jelle hield het ook na 45 minuten voor gezien. Alleen Lotte houdt het wat langer uit en wil ook echt wel vooruit. Het gaat een beetje moeilijk soms, maar ze doet haar best. Misschien moet ik ze maar op les doen, dan hoeven ze de volgende keer niet de rand of iemand anders vasthouden om niet te vallen. Helaas was het erg druk, dus goede fotoos maken was er niet echt bij.



Lotte beteuterd na een valpartij. Lotte looking dissapointed after she fell




Youri schaatsend met de rand in handbereik. Youri making an effort while holding on to the side

Jelle krijgt les van Hanneke. Jelle getting a skating lesson from Anneke.

It seems as though my children get more chances to go ice skating in the tropics than back in Holland. As we don't really have skating rinks over there (especially not in shopping malls) they never had the chance to try it. Youri can't really see the fun in it and Jelle had enough after 45 minutes. My only hope is Lotte, she really tried and seems to enjoy it a bit more than her brothers. Maybe it's a good idea to sign them up for lessons, so at least they can skate without holding the rail or somebody else without falling.

share facebook

Monday, August 20, 2007

bootje varen/ row your boat



We zijn dus weer een dagje naar het strand geweest. Deze keer had de Canadese Linda een junk (boot) afgehuurd waar je met 40 mensen de kosten samen deelt.
Je kunt hem dus de hele dag gebruiken. Je neemt eten mee en dan maar lekker varen. Deze keer ging de tocht naar Dai Long Wan Beach een strand op ongeveer 2 uur varen vanaf Sai Kung. Het zonnetje scheen weer na bijna twee weken regen en we hadden er allemaal zin in. We hebben weer een aantal gezinnen uit HLY leren kennen. Nog even en de kinderen kennen iedereen al als ze over twee weken eindelijk weer naar school gaan.
Dus na twee uur varen kwamen we bij het strand aan. Het was eigenlijk de bedoeling dat de dinghi die aan de boot vastzat volgeladen zou worden met handdoeken, eten en de kleinste kinderen, zodat we op het strand konden picknicken, maar de golven waren een beetje te hoog om met zekerheid alles droog te houden, dus werd er besloten om alleen kleine kinderen mee te nemen en later terug op de boot te gaan eten. De meeste mensen waaronder wij en de kinderen zijn naar het strand gezwommen (toch wel zo'n 150 meter).
Jelle heeft grotendeels aan Tony's nek gehangen en Lotte had een reddingsband mee voor de zekerheid. Achteraf had het heel leuk geweest als we de boogie boards hadden meegenomen, want de golven waren hoog genoeg om lekker te boogieboarden. Er waren zelfs surfers bezig om een aantal golfjes te pakken, natuurlijk niks vergeleken met Bondi of Manly, maar toch.



Youri is het water niet uitgeweest, hij was heerlijk bezig zichzelf staande te houden tegen de golven. Hij vindt het maar saai om onder de golven door te duiken, dus af en toe werd hij door een golf gepakt en ging daarna weer net zo vrolijk verder.

Na ongeveer anderhalf uur zijn we weer terug naar de boot gezwommen en hebben heerlijk geluncht. De kinderen gingen later van het bovendek van de boot afspringen en hadden de grootste lol en na dit dagje lagen de kinderen s'avonds afgepeigerd in bed. We hebben ze niet meer gehoord.

Another great day at the beach. This time Canadian Linda had rented a Junk for the day. You can fit about 40 people on there. You split the costs and it ends up being very affordable.

This time the destination was Dai Long Wan Beach. It's a two hour trip from Sai Kung. The sun was shining after two weeks of pouring rain and we got to meet some more HLY families. Little by little the children won't have to introduce themselves anymore when they finally go back to school in two weeks.

The plan was to load up the dinghi with towels food and the smallest children, row to the beach and spend the day over there and have a picknick, but the waves were a little high so we decided to just take the children and eat on board later. Most of us and our children however just swam ashore.

Jelle was hanging onto Tony's neck most of the time and Lotte brought a floaty just to be safe. In hindsight we should have brought the boogieboards as the waves were high enough to have some fun with them. Even surfers were trying their luck catching a little wave or two, of course nothing compared to Bondi or Manly.

Youri didn' t even get out of the water the whole time. He has these competitions with the waves. Who can keep standing the longest. He told me it was boring to dive under the waves, well as long as he is fine with it.

After about one and a half hour we swam back to the boat and we had some lunch. The children started jumping off the upper deck and had a lot of fun with that. When we arrived back in Sai Kung at six we had a couple of very quiet kids in the back of the car and we didn't hear a peep out of them when we brought them to bed at eight pm.

share facebook

wishing tree Tin Hau temple



Net als in Sydney hebben we een boek gekocht met daarin dingen die je met de kinderen kunt doen. Op het eerste gezicht denk je dat er in Sydney veel meer voor de kinderen te doen is dan in Hong Kong. Hong Kong is immers een stad met een hoop beton en Sydney is wijds en groots etc etc. Maar dat blijkt gelukkig erg mee te vallen. 1 van de dingen die je met de kinderen kon doen was naar een wens boom te gaan. En laat de dichst bij zijnde wensboom nu 5 minuten rijden van ons huis staan.



Ik weet bijna zeker dat als wij aan de andere mensen hier vertellen waar die staat 99% zegt "Heuuu, dat wist ik niet"

Nu wil de traditie dat je een rood papier om een sinaasappel moet binden, de sinaasappel staat voor geluk, en dan op het rode papier een wens schrijft en die dan in de boom gooit. Als de sinaasappel blijft hangen gaat de wens in vervulling.

Nou is er wat geks gebeurt. Op 5 januari 2005 (de verjaardag van mijn kleine broertje Michael) deed er iemand een rare wens, zijn sinaasappel bleef hangen en een gigantische tak (8 m lang) brak af en landde in het publiek en verwondde 2 mensen.






Sinds die tijd moeten de mensen hun wensen niet meer omhoog gooien maar aan een rek hangen onder hun sterrebeeld. Dit is een stuk makkelijker maar ik weet niet of er nu meer wensen in vervulling gaan.

Vlakbij de boom staat een tempel die gebouwd in 1736 en heeft drie ruimtes. De grootste is gewijd aan Tin Hau ( de godin van de hemel) en de ruimtes links en rechts van haar aan Man ( de god van de literatur) en Mo (de god van de oorlog) een rare combinatie maar schijnbaar komt hij vaker voor in Hong Kong.







Zo zie je maar de familie Moes doet meer dan alleen maar de expat uithangen, cocktails drinken en met Junks naar het strand gaan (volgende blog) nee we besteden ook aandacht aan de cultuur.




Like we had in Sydney we bought a book "What to do with your kids when you think they had enough computer en TV and could use some fresh air", OK. the title is slightly different but that is the general idea. This was one of our greatest fears, what will HK have to offer to our kids. We thought they were very spoilt with Sydney, and they were but HK has a lot for the kids as well. Like we have been to the beach twice already, there is Disneyland, the HK science museum, a sort of Evoluon for the dutchies, questacon for the Aussies. But there are also a lot of other things you can do with your little brats.

There is for instance a wishing tree the book told us, and to our surprise it was only 5 minutes drive from our house. I bet you when some of the HLY people read this they will say "Heuu, I didn't know that".




According to local custom you have to tie your wish written on a red ribbon to an orange or mandarin and toss it up in the wishing tree. If it hooks to one of the branches your wish will come true. That was the case till January 5 2005 (my little brother Michaels birthday) on that day somebody wished something to his mother in law, the orange got stuck in the tree and a 8 meter long branch broke off and fell in the crowd injuring two people. Since that day it is not allowed to throw wishes any more even if you are wishing for world peace. You have to hang it in a rack under your star sign. It's easier but I don't know if more wishes come true.




Beside the tree there is the Tin Hau temple. The temple was built around the time of the Emperor Qian Long of the Qing Dynasty and is the largest of its kind in the Tai Po area. The main hall of the temple is devoted to Tin Hau (godess of heaven), while those at either side are for Man (god of literature) and Mo (god of war), which is not uncommon in HK.






This shows you that we are not just acting like your middle of the road expats, sipping cocktails at the pool in the country club or going to private beaches in a hired Junk (see next blog). No, we spend time to sniff some culture, as long as its not to far away.

share facebook

Monday, August 13, 2007

uit eten in HK / eating out in HK

HK heeft ontzettend veel restaurantjes, veel meer dan Sydney en zeker meer dan Amsterdam. Dit komt omdat de mensen allemaal kleine huisjes hebben en als ze met vrienden willen zijn er alijd gegeten moet worden.

Restaurants heb je natuurlijk in alle soorten en maten en in Tai Po, de dichst bij zijnde grote wijk heb je heel veel Chinese restaurants.

Nu is dat natuurlijk niet zo gek want we zitten hier in China. Wij gingen vanavond uit eten want we moesten naar Tai Po om de stofzuiger te ruilen. We liepen een restaurant binnen dat op de buitenkant 2 fotootjes van gerechten had staan, wij hadden dus goede hoop dat er een kaart met plaatjes of een engelse kaart zo zijn. Helaas niet dus, maar niet getreurd mensen zat om ons heen dus met de blik op de andere tafeltjes gericht en stiekem wijzend op wat ons lekker leek kwamen we een heel eind.

Tot bleek dat het tafeltje waar ik naar zat te wijzen bevolkt werd door een dame die uitermate goed engels sprak. Er onstond een discussie tussen de dame en de serveerster en 10 minuten later kwam er van alles op tafel. Heerlijke rund, eend en varkens vlees en nasi. Ze wou ook nog warme gerookte paling met rijst bestellen maarom een onduidelijke reden had ze dat niet gedaan.

Zo zie je maar je kunt voor 22,5 euro met z'n vijfen uit eten zonder ook maar te hoeven bestellen. (ik hoop dat ze ons herkennen als we weer komen)





HK has a lot of restaurants, more than Sydney and much more than Amsterdam. The reasons for this are that HK people love food, whenever they meet there is food, and their houses are very small, so if they want to meet they go to a restaurant for a good meal and a good conversation. Yes HK restaurants are loud, fun but loud.

There are different kind of restaurants, big ones, small ones, western and chinese ones. Tai Po, the nearest big suburb has a lot of Chinese ones, which makes sense as most people there are chinese, and not a lot of tourists come to Tai Po.

Tonight we had to go to Tai Po to change the vacuum cleaner and we decided to eat out. We entered a restuarant with two pictures of dishes in the window to find out there were no picture in the menu and they didn't have an English one either.

Not to worry, there were a lot of people in the restaurant with plenty of food on the tables. With our eyes looking around we picked our food. That was untill the lady at one of the table we were pointing at started a discussion with the waitress. It turned out she was fluent in English and she ordered all kind of food for us (in chinese of course).

Ten minutes later good food came in the form of beef, duck and pork with fried rice. She told us she wanted to order smoked eel as well but decided against it. We never found out why.

So you see you can have an excellent meal for 225 HK (22 Euro/AUD 32) with 5 people without speaking a word of Chinese. (I hope they remember us the next time we come)

share facebook

We zijn er weer, "bijna" klaar/ Here we are, "almost" finished

Toch wel leuk zo verhuizen Hong Kong stijl. Alles kan alles mag maar kan soms wat langer duren dan je denkt en heeft heel veel hand en voet gebaren en rare gezichtsuitdrukkingen nodig. De mensen lachen hier altijd, maar dat betekent niks, net zoals ja zeggen niks betekent want het kan ook gewoon zijn dat ze je niet begrijpen. Maar ja hun engels is nog altijd beter dan ons chinees, om van kantonees nog maar niet te spreken.

Zo zei "mister decoration man" de baas van de tuinmannen vorige week zaterdag dood leuk "see you Monday" maar de boys zijn de hele week niet meer gesignaleerd. Toen we navraag deden bij de agent zei die dat de mannen niet in de tuin kunnen werken omdat het regent, dat is dan mooi want het is nu regentijd en die duurt to ergens in September. Daar trappen we dus niet in dus wordt er morgen weer gewerkt (hopelijk).



Nu moet ik zeggen dat het vorige week wel butt weer was, we hadden een cycloon die op zijn weg was naar HK en vrijdag ook echt aan kwam. De observatory gaf dan ook orkaan waarschuwing 8 af voor heel HK, wat geloof ik gelijk staat aan moeder hou je dochter binnen want de slechte mannen komen er aan. Alle winkels gingen dicht, openbaar vervoer werd stop gezet en via radio en TV werden mensen opgeroepen om losse spullen vast te zetten, en aangezien de waarschuwing in het winkel centrum waar wij liepen in het chinees was liep de familie Moes enigzins achter de feiten aan. Nu weten we hoe het teken er uit ziet dus dat gebeurt niet meer. Achteraf gezien viel alles mee want de orkaan passeerde op veilige afstand.




In het weekend gordijnen besteld (bij IKEA) een stofzuiger (die geruild moet worden) en eindelijk een gewone telefoon. Internet is aangesloten en we hebben een nieuw e-mail adres (bigpond zal nog drie maanden werken) maar ik heb wat moeite om TV kabels te krijgen, de mensen verstaan me niet zo goed.

Gisteren hebben we lekker gegourmet om ons huis in te wijden, de kids vinden het heerlijk om te klooien in hun pannetjes, vooral pannekoeken en omeletten doen het goed bij Youri en Lotte, terwijl Jelle meer van grote garnalen en gesmolten kaas houdt.



Volgend weekend gaan we een dagje naar Macao om onze werkvergunning te activeren, want je moet hier het land uit om je visum geldig te maken.

Zo zie je maar weer alles kan maar Engelse bureaucratie heb je niet alleen in Australie.

I must say it's fun moving HK style. People are always smiling but that doesn't mean a thing also saying "yes" means nothing because there is a fair chance they don't understand a word you're saying eventhough they say they speak English.

The rule is now that if you think they haven't got a clue you can pretty well asume they don't have a clue. So try and try again.



We used a lot of newly invented hand and feet signals in combination with sounds I didn't know Sandra was capable of making to commmunicate with some of our chinese neighbours.

Sometimes it works and sometimes you have to give it another go. I have been trying to get a cable for the TV, but so far I haven't been able to get it. Tomorow I am going to try to find an arial for the wireless card of my computer, should be eay peasy.

The garden is not making any progress, "mister decoration man" the HK equivalant of handy Andy said " see you on Monday" Saturday a week ago and we expected him and his loyal troop of Chinese workers to start work again last Monday, but nobody came. After consulting with the agent we learned they can't work due to the rain. That is not good as this is the rainy season and it lasts till somewhere in September. After some discussions today we have been assured they will return to their duties tomorow (maybe).



I must say we had our share of lousy weather over the last week. A typhoon was on its way to HK and decided to bring a lot of rain and heavy winds. On Friday afternoon the observatory (see link under Hong Kong stuff) decide to issue warning number 8, which is as high as it gets and basically means close the shop, go home and tie everything down. When the signal is issued after a certain time the public transport stops operating. We were in a mall when this signal came out and it was in Chinese so we were playing catch up with the locals, but at the end it turned out the typhoon passed HK with 50 KM to spare so there was no danger at all.

Over the weeked we tried to buy all kinds of stuff from a vacuum cleaner to a telephone for the house and with a little help of 4 sales people (25% english each) we were able to tell them what we wanted.

Yesterday evening we had a Dutch "gourmet avondje" as a house warming. This means there is a hot plate in the middle of the table and you can cook your own food either on the plate or under the grill in little frying pans. The kids love this and make thir own little dishes. Youri and Lotte love pancakes, pan pizza and their own version of an omlette called "prutje" which means "mess" and that is how it looks. Jelle likes his big shrimps and melted cheese.


Next weekend we will go to Macao to get our visa validated, you have to leave the country for the immigration department to give you a stamp.

So there is not just English bureaucracy in Australia.

share facebook

Sunday, August 05, 2007

we will be back

Gisteren hebben we de sleutel gekregen van het huis en de verhuizers zijn ook meteen gekomen en hebben alles in een dag uitgepakt en in elkaar gezet. Vandaag heb ik de keuken en de eetkamer klaar gekregen en Tony is druk bezig geweest om de stekkers van de elektrische apparaten om te wisselen. Helaas heeft de pomp van onze wasmachine de geest gegeven en moeten we nu een nieuwe pomp bestellen. Gelukkig stond er nog een wasmachine in het huis, we kunnen dus in ieder geval wassen. Morgen vertekt Tony voor 3 dagen naar Maleisie en mag ik de rest van het huis opknappen, met een beetje hulp van de kinderen hoop ik. Lotte was vandaag al druk bezig met haar kleren in haar kast leggen en al haar speelgoed weer opnieuw ontdekken. Jelle liep de hele dag te zeuren dat zijn bed opgemaakt moest worden en Youri werd er regelmatig op betrapt dat hij in een hoekje zat met de Nintendo DS. Ik heb hem gewaarschuwd dat zijn kamer zich niet vanzelf opruimt. Hij heeft mij beloofd dat hij morgen aan de gang gaat. We hebben in Hong Lok Yuen nog geen internet aansluiting dus we zijn weer een aantal dagen niet bereikbaar. Hier zijn wel alvast onze nieuwe gegevens:

Familie Moes
73 Hong Lok Road East
Hong Lok Yuen
Tai Po (NT)
Hong Kong

Tel. (+852)2653 1211
Sandra mob. (+852)6255 1397
Tony mob. (852)9319 4319

ons nieuwe email adres volgt spoedig.



Yesterday we got the key of our new house, and the movers were already waiting to move the stuff in, no 40 hour working week in HK.

Today Sandra spend most of her time in the kitchen and dining room cleaning and putting everything in cupboards etc.

I changed a lot of electrical plugs. After connecting the washing machine I noticed that the pump was not running, luckily there is a second washing machine in the house so Sandra can get to work, and I will check the pump when I come back from Malaysia.

This gives Sandra a lot of time to get things organised while I enjoy pina colada's, sate, curry etc (just kidding).

The kids promised they will help by doing their own room and starting Wednesday we will have a temporary helper, but the planning of the trip could be better to say the least.

We will be a couple of days without internet etc as the connections have to be installed, I don't know how long this will take.

Hereby some new contacts:

Familie Moes
73 Hong Lok Road East
Hong Lok Yuen
Tai Po (NT)
Hong Kong

Tel. (+852)2653 1211
Sandra mob. (+852)6255 1397
Tony mob. (852)9319 4319

The new e-mail address we don't know yet.

CU soon






share facebook

Thursday, August 02, 2007

Hap Mun Bay

Hier dan ook nog het verslagje van het strand.

We kregen afelopen week een mailtje van Erna uit Hong Lok Yuen.
Ze vroeg of wij ook zin hadden met nog een paar gezinnen uit Hong Lok Yuen naar het strand te gaan.
Vonden we een leuk idee.
We hadden op zondagmorgen met Erna en haar gezin afgesproken in Sai Kung.
Sai Kung is een vissersdorp en er varen regelmatig bootjes naar verschillende strandjes die niet met de auto of op andere manieren bereikbaar zijn.


Rond half elf hebben we een bootje gehuurd die ons voor HK$ 20 (EUR 2) naar Hap Mun Bay en terug bracht.

Het was ongeveer 15 tot 20 minuten varen.

Hap Mun Bay is een strandje met een winkeltje waar je parasols kunt huren en wat te drinken kunt kopen.

Het hele baaitje wordt beschermd met een haaiennet en er liggen een aantal vlotten waar je naartoe kunt zwemmen en vanaf kunt duiken.
Daar aangekomen hebben we kennis gemaakt met nog twee nederlandse gezinnen en een frans en een canadees gezin.

We hebben een leuke dag gehad en 'savonds zijn we met Erna en Carolien hun gezinnen uit eten geweest bij de club in Hong Lok Yuen.
Het was een erg warme dag die sporen heeft achtergelaten op de huidjes van de kinderen.

Ze hebben een flinke zonnebrand opgelopen. Volgende keer moeten we beter voorbereid op pad gaan.




We krijgen Zaterdag de sleutel van het huis.
De verhuizers komen dan ook meteen de spullen afleveren.
Maandag vertrekt Tony voor drie dagen naar Maleisie, zijn eerste zakenreis vanuit Hong Kong. Er zullen er nog een hoop volgen ben ik bang, ik weet nu al dat we in September ook twee weken zonder hem moeten, dan gaat hij naar Duitsland voor training, en zal hij waarschijnlijk ook nog van daaruit een vluchtje op en neer naar Nederland maken.


This is report part two about our week-end.
We received an email from Erna from Hong Lok Yuen.
She asked if we liked to go to Hap Mun Bay with some other families who live in Hong Lok Yuen. We liked to be part of that.
We made arrangements to meet up with Erna and her family in Sai Kung.
Sai Kung is a fishing village where they have a little harbour.
From there you can take boat trips to beaches you can't reach by car.

We rented a little boat that brought us to Hap Mun Bay for HK$ 20 (AUD 3) and back.
It took about 15 to 20 minutes.


Hap Mun Bay is a little beach with a shop where you can rent umbrellas and buy some drinks. The whole bay is protected with a shark net and there are rafts placed in the water where you can swim to and jump off.
When we arrived we met two other Dutch families, a French and a Canadian family.


We had a fun day and in the evening we went out to dinner in Hong Lok Yuen with Erna and Carolien and their families.
It was a very hot day and the sun has left it's traces on the kids skins.
They all have a bad sunburn, next time we just have to be better prepared for it.


We are getting the key to our new house on Saturday and our furniture is being delivered on the same day.
We want to be settled a little bit, because on Monday Tony will be leaving to Malaysia on a business trip, the first of many I'm afraid.
I already know that we are going to have to manage without him for two weeks in September because he has to go to Germany for training.
He most probably will be hopping over to Holland for a couple of days, too.

share facebook