Lotte's verjaardag

Natuurlijk hebben we ook Lotte's 9de verjaardag gevierd deze week.


Ze had haar feestje al voor de vakantie gehad samen met Max, haar beste vriend.

Max is op 2 September jarig, en omdat hij deze zomer verhuisd is naar Dubai hebben ze dat feestje vervroegd gehouden.







Dat weerhield Lotte er natuurlijk niet van haar verjaardag toch een feestelijk tintje te geven. Allereerst had ze natuurlijk de cadeautjes, waaronder een nieuwe fiets, armbandje, ring, DVD, en boeken en een taart gemaakt door Sajee.





Ze mocht zelf bepalen wat we gingen doen op die dag. Ze mocht een vriendinnetje meenemen en ze koos voor Eveline om samen mee te gaan schaatsen.



Festival Walk (winkelcentrum) heeft de voor dichstbijzijnde (spelling?) schaatsbaan.



Lotte is niet echt de snelste, maar ze heeft er wel veel plezier in. Na het schaatsen hebben de dames nog gezwommen en hebben we 's avonds in de Country Club gegeten.

share facebook

Vogeltje

Het vogeltje dat Sajee na de storm buiten had gevonden heeft het gelukkig overleefd.

Ze heeft hem 's middags vrijgelaten nadat ie weer helemaal op krachten was gekomen. Ook hebben we er nog een fotootje van gemaakt.

share facebook

Typhoon Nuri deel 3

Het is inmiddels Zaterdag morgen, we hebben gisteren de hele dag op de storm zitten wachten. Uiteindelijk begon het om ongeveer half 9 's avonds te waaien en na een stormachtige nacht zijn we er toch zonder schade vanaf gekomen. Wel heeft Sajee vanmorgen twee vogeltjes in de tuin gevonden waarvan er een al dood was. De andere heeft ze mee naar binnen genomen en die verzorgt ze nu liefdevol. Ik weet niet of ie het gaat overleven, dat zullen we vanzelf zien.

share facebook

Typhoon Nuri deel 2

We hebben op dit moment Typhoon warning 9, zo hoog heb ik het hier nog niet meegemaakt. Het valt hier nog erg mee, maar de storm zit nog ongeveer 40 km van Hong Kong vandaan. En Nuri komt ongveer met een snelheid van 15km per uur vanuit het zuiden, dus zal het nog wel even duren voordat wij de klap krijgen.

http://www.hko.gov.hk/contente.htm.

Op deze website staat het laatste nieuws over de storm.

Ik meld me later wel weer.

share facebook

Typhoon Nuri

We hebben al een paar keer Typhoon warning 8 gehad hier in Hong Kong, maar behalve veel regen ( dus een overstroomde vijver) en wat wind hebben wij er nog niet zoveel last van gehad. Met deze waarschuwing hoor je als goede burger alles wat niet vast zit aan huis op te bergen. Dus dat hebben we maar weer braaf gedaan. Youri had een vriend over te logeren, zijn moeder heeft hem opgehaald, omdat geadviseerd wordt om niet meer de deur uit te gaan als warning 8 van kracht is.

Typhoon Nuri komt nu wel heel recht over Hong Kong heen, ik zal met de camera in de aanslag gaan zitten voor spannende beelden, jullie horen nog wel van ons.

share facebook

Caloundra, Australia Zoo en Brisbane

Op 13 Augustus moest er weer een stuk gereden worden. We wilden een beetje in de buurt van Australia Zoo kamperen zodat we lekker vroeg eerst nog een strand wandeling konden doen en daarna naar de dierentuin konden gaan en aan het einde van de dag alleen nog een uurtje naar Brisbane moesten rijden. Helaas hebben we op dit stuk van onze reis een aantal bestemmingen moeten overslaan, we moeten dus wel een keer terugkomen als we weer geld hebben. We zijn inmiddels wel zo'n beetje blut. We zij dus op weg gegaan naar Caloundra, en ondertussen bellend met campings voor een plekje. Helaas konden we alleen nog een plekje zonder electriciteit boeken, dus geen telefoons, DSsen en laptop opladen. En geen olympische spelen kijken op de tv.

's Morgens de 14de zij we na het ontbijt eerst Dicky beach opgelopen en hebben daar het scheepwrak de MSS Dicky bekeken.

Daarna hebben we de boel ingepakt en zijn naar Australia Zoo gegaan (de dierentuin van Steve Irwin voor wie dat nog niet wist). Het is een mooie ruime dierentuin, je kunt er met koalas,

kangoeroes en andere dieren knuffelen. Ze hebben ook een mooi tijgerverblijf waar we wel een half uur hebben staan kijken hoe de verzorgers met de tijgers aan het spelen waren, leuk gezicht.

Om een uur of 4 zijn we richting Brisbane gereden om onze laatste camping te zoeken en om een plek te vinden voor onze laatste nacht in Australie. De camping was gauw gevonden en we hoopten eigenlijk ook een huisje op de camping te huren, maar helaas waren ze volgeboekt.

Door allemaal evenementen in Brisbane zaten er al heel veel motels vol, onze laatste nacht in Australie hebben we dus in Het Medina midden in de stad doorgebracht. Dat was wel een hele mooie afsluiting van onze vakantie.

We zijn met de veerboot de stad ingegaan om nog een paar tassen te scoren voor de terugreis. Daarna zijn we uit eten gegaan in Southside bij een heerlijk turks restaurant op het terras. Helaas was het wel een beetje koud, maar we hebben wel genoten.

deze foto heb ik vanuit het vliegtuig kunnen maken.

de volgende ochend om half tien vertrok ons vliegtuig weer terug naar het warme vochtige Hong Kong. Al met al is het een behoorlijk verhaal geworden, maar wel een leuke herinnering voor later.

share facebook

Airlie Beach, Mackay en 1770

9, 10 en 11 Augustus stonden eigenlijk grotendeels in het teken van rijden.

Het was natuurlijk de bedoeling dat we op 15 Augustus in Brisbane moesten zijn om de camper weer in te leveren, en met de snelheid waarop wij de eerste 5 dagen hadden gereisd zouden we er in September nog niet zijn. Van Mission Beach zijn we dus vertrokken naar Airlie Beach, de DSsen waren opgeladen en er lagen genoeg boeken en kleurplaten achterin om de kinderen voorlopig wel bezig te houden. 's Avonds dus in Airlie Beach aangekomen en weer een camping opgezocht. We wilden gaan uit eten, maar de taxis hadden geen zin om ons mee te nemen, anders hadden ze de telefoon wel opgenomen. Dus maar aan de overkant in een bistro gegeten en besloten dan maar in het dorp te ontbijten de volgende dag voordat we weer vertrokken.

veilig strandje hoor

Op 9 Augustus dus na het ontbijt weer op pad. Deze dag wilden we niet zover rijden, want we wilden ook nog naar Eungella NP waar er vogelbekdieren te zien waren. We moesten daarvoor in het totaal zo'n 100 km omrijden, en dat moest natuurlijk wel meegerekend worden. Helaas hebben we het Eungella Park niet kunnen bereiken want de laatste 10km gingen steil de berg op en onze camper liet bij de eerst bocht al duidelijk merken dat we dit wel konden doen, maar dan zonder hem. Hij sloeg een paar keer af. We zij dus maar omgekeerd, balend dat we wel de bijna 100 km moesten rijden om erachter te komen dat we ons doel niet gingen bereiken.

Nu was het wel zo, dat als we dit stuk niet hadden gereden, hadden we ook het ontzettend drukke restaurantje met terras nooit gevonden.

Er stonden tientallen autoos en motoren waarvan de eigenaren allemaal van de heerlijke pies kwamen genieten die ze hier verkochten. Het zonnetje scheen, er was luide live muziek, het eten was lekker, 'life is good'.

Na de heerlijke lunch kropen we weer achter het stuur. Bestemming Mackay. We hadden onze zinnen natuurlijk weer op een camping met strand in de buurt gezet. Helaas was die in Mackay al volgeboekt. We konden nog wel op de parkeerplaats staan, maar daar hadden we niet zoveel zin in. Dus nog maar even doorrijden. Sarina Beach gebeld of ze nog een plekje hadden, ja het laatste plekje, dus op naar Sarina Beach. Het bleek een oude camping met oude mensen te zijn, maarja het was maar voor een nachtje. Ook het strand was niet mooi, dan maar weer wat wassen draaien, die berg wasgoed was wel erg hard aan het groeien. Toen kwamen we erachter dat de camping geen drogers had, ohjee.

We hebben de was nog buiten opgehangen, maar we weten zelf ook, dat de was 's nachts al slecht droogt en zeker met temperaturen die zakken naar 4 of 5 graden. De volgende ochtend moesten we toch echt weer gaan rijden, we hebben dus maar lijntjes in de camper gespannen en daar de was aan gehangen. We moesten tenslotte bijna de hele dag rijden. En voor jullie informatie, de was was 's avonds echt droog.

11 Augustus, we hadden besloten om de tip van de Apollo monteur te volgen en naar het dorpje 1770 te gaan. We wilden namelijk allemaal nog een keer genieten van het Great Barrier Reef.

een van mijn favoriete vogels, de kookaburra zat vlakbij ons in een boom

Onderweg maar weer een Woolies ingedoken voor nieuw proviand. We moesten maar weer eens zelf gaan koken, het geld vloog eruit. In 1770 weer op een camping, helaas te laat om nog naar het strand te lopen, dan maar weer de bbq aanzetten voor weer een lekkere maaltijd 'thuis'.

We moesten tenslotte om half zeven ons bed uit om met onze laatste cruise mee te gaan. Deze keer naar Lady Musgrave Island. Onderweg ernaartoe was het kou en ook behoorlijk ruig weer en na mijn laatste ervaring met zeeziekte vreesde ik het ergste. Ook Jelle begon alweer een beetje groen te zien. Helaas werd het niet beter en Jelle en ik begonnen tegelijk onze zakjes weer op te zoeken. Tony gniffelde nog even, maar werd kort daarna ook behoorlijk groen. Uiteindelijk zaten we met z'n vijven naast elkaar om het hardst over te geven. Ik moet zeggen dat Tony ruimschoots heeft gewonnen, de mensen om ons heen werden al ziek als ze alleen maar naar hem luisterden. Youri zei nog, "papa, je klinkt als een doodgaande koe". En bedankt! Toen we eindelijk na anderhalf uur varen aankwamen, werd het water gelukkig rustig omdat we in het binnenrif lagen.

Het was nog steeds wel koud toen we met de glazen bodem boot naar het eiland vaarden om een wandeling te maken onder leiding van een gids. We konden daar weer een beetje op adem komen en ook een beetje opwarmen. Terug bij de boot (die aan een pontoon vast lag) hebben we een beetje gegeten, toen ging het weer stukken beter met ons.

Omdat het zo koud was hebben we toch besloten om wetsuits te huren voor tijdens het snorkelen.

Jelle had het zoals voorzien al naar vijf minuten bekeken en Lotte liet zich na twintig minuten ophalen door het bootje dat rondvaarde om iedereen een beetje in de gaten te houden.

Tony, Youri en ik zijn nog verder gegaan en Youri heeft nog een schildpad aangeraakt die daar zwom. We hebben echt heel erg genoten van het snorkelen tussen de schildpadden en het prachtige koraal. In the Lonely Planet gids stond dat het orgasmisch mooi snorkelen was, en het kwam erg in de buurt. Ondanks dat we ziek waren was dit toch een van de hoogtepunten van onze reis, daar waren Tony en ik het over eens. Geweldig!

De terugweg was geen probleem, dat ging een stuk soepeler, en na een lekkere maaltijd in de camper lagen we allemaal om 9 uur in bed.

share facebook

Winkelen, Green Island en Skyrail

Op 6 Augustus hebben we het een dagje wat rustiger aan gedaan. We zijn gaan winkelen. Zoals iedereen zo'n beetje weet is het niet makkelijk winkelen in Hong Kong als je iets meer dan een petieterig chinees maatje hebt. We deze dag dus aangegrepen om onze garderobe ( vooral die van Sandra) aan te vullen. In dit geval hebben we het dus vooral over jeans, ondergoed, schoenen en sport/zwem kleding, die in Shenzhen niet zo makkelijk te kopieren zijn door de tailors. Sandra is goed geslaagd voor de kleding, maar met de schoenen wilde het niet echt lukken, misschien een andere keer. Na het winkelen hebben we een rustmiddag voor onszelf en de kinderen ingelast. Er was tijd om lekker te gaan zwemmen in het zwembad op de camping en Lotte mocht eindelijk de skelter huren waar ze al om zeurde sinds we de camping opreden.

Voor de volgende dag hadden we bij de receptie een cruise naar Green Island geboekt, want ondanks dat je hier in de Great Barrier Reef omgeving zit is het natuurlijk niet zomaar vanaf je eigen strandje te bereiken. Het kost aardig wat centjes om de mooie plekjes te kunnen bezoeken. Onze tennisleraar in HK had ons verteld dat Green Island leuk was om te doen en dat je er ook kunt snorkelen, wij dus maar weer een cruisje geboekt (dit was een van de goedkopere cruisen). Je kunt in dit geval echt wel zeggen 'You get what you pay for'.

Onderweg naar het eiland toe werden we weer eens getrakteerd op een aantal bultruggen, deze keer twee groters en een kleintje.

Het eiland was echt wel mooi hoor, en ze hadden er ook een heel leuk 'dierentuintje' met

een aantal hele grote krokodillen, maar snorkelen? Niet echt, als je zeegras tot koraal wilt rekenen. Het was een leuk tochtje, helaas blijkt Jelle geen zeebenen te hebben en ik (Sandra) kan ook niet zo goed meer tegen schommelende boten. We hebben allebei een zakje gevuld. Na terugkomst zijn we ook deze keer weer terug naar de camperverhuur maatschappij gereden, gelukkig redelijk in de buurt, want ook met deze wagen waren er wel wat probleempjes, zo hadden we geen warm water, tijdens het schakelen maakte de auto wel hele rare geluiden (en we konden in Daintree bijna de heuvel niet op komen door diezelfde versnellingen), de tafel zat los, waardoor we de tortillas die we de vorige avond zouden eten bijna van de grond af konden schrapen en een van de poten van het zonnescherm viel er af. Een hele waslijst dus. Gelukkig waren de tafel, het zonnescherm en het warme water zo gefixt ( warm water bleek het achteraf toch niet te doen) en met de vernellingen moesten we maar gewoon doorrijden, daar konden ze toen toch niks aan doen. We hadden ook nog een gezellig gesprekje met de monteur, hij vertelde ons over het dorpje 1770 en een boottocht naar Lady Musgrave Island die we zeker niet mochten missen. En zo gingen we maar weer op pad.

Voor 8 Augustus stond er weer een stuk rijden op het programma, maar niet voordat we met de Skyrail naar Kuranda zouden gaan. Het plan was om een half dagje naar Kuranda te gaan en dan te gaan rijden naar Townsville. Toen we bij de ticketoffice aankwamen bleek het allemaal wat meer tijd te gaan kosten, dan we dachten. We hebben toen dus de camping in Townsville maar afgebeld en een kortere afstand ingepland, en wel naar Mission Beach.

Kuranda was ons aangeraden door een hele aardige Vlaamse jongen die aan het backpacken was door OZ en tijdelijk een baantje had als chauffeur/receptionst in The Balinese, in Cairns waar we de eerste nacht hebben geslapen.

Kuranda is ook een schattig dorpje met leuke marktjes en

een mooie vlindertuin en de weg ernaartoe met de kabelbaan is ook de moeite waard. Er zijn twee stops onderweg,

een in het regenwoud,

en een bij de watervallen.

Erg leuk. Uiteindelijk waren we om 2 uur weer beneden en zijn we meteen doorgereden naar de volgende camping direct aan het strand van Mission Beach.

We zijn 's avonds het strand opgelopen en

Tony heeft daar een kokosnoot gevonden en opengemaakt onder bewonderende blikken van de kinderen.

share facebook

Cairns, Port Douglas en het Great Barrier Reef

Je voelt het meteen als je aankomt het is hier anders dan in NT, een andere warmte en het voelt echt anders aan, in de Outback zijn het hard werkende mensen die vooral wat ouder zijn, doorleefde koppen hebben, een hoed dragen de hele dag met koeien en andere beesten en de natuur worstelen en wat extra verdienen met toerisme. Cairns is het backpackers centrum van het universum party town nummer 1, iedereen is jong en mooi en eigenlijk op vakantie, van de serveerster tot de tour guide niemand komt echt uit de buurt of zelfs uit Australie maar is op vakantie en verdient wat geld om een paar weken langer te kunnen blijven. De campings hebben een hoop concurrentie dus zijn erg mooi ruim en hebben alle faciliteiten die je maar kunt bedenken. Dus compleet anders.

Ook de natuur is compleet anders, nog steeds wel de rode aarde maar je ziet hem bijna niet, hij is bedekt met een dikke laag tropisch regenwoud of met suiker riet, kilometers suiker riet.

Na een nachtje in de Balinese, een leuk motelletje aan het einde van de Esplenade hebben we de volgende ochtend de camper opgehaald

bij Apollo, een grote 6 persoons Winnebago op een VW onderstel, een stuk ouder dan het beestje dat we in Darwin hadden (4 jaar oud) met 140,000 kilometer op de teller en een handbak maar wel mooi ruim veel meer kastjes dan de vorige en wat belangrijker is een mooi ruim bed voor Sas en Toon.

We zijn meteen Cairns uitgegaan en naar Port Douglas gereden, de begin plaats van veel tours naar het rif, de volgende morgen om 8.30 werden we opgehaald voor een Quicksilver tour naar het rif, niet iets wat ik een koppel zou aanraden maar met een gezin is het een uitkomst.

Je vaart met ongeveer 300 mensen naar een duikeiland 1.5 uur varen op het outer reef (Agincourt reef) daar aangekomen kan je snorkelen, met een half onderzeeer het rif verkennen duiktochten maken etc. Het voordeel is dat als de jongens geen zin hebben ze een boekje kunnen lezen of een tochtje met een boot kunnen maken terwijl Sas en ik gewoon blijven snorkelen. Het nadeel is 295 andere mensen alhoewel de echte drukte meevalt.

Op de terugweg werden we nog getrakteerd op een bultrug die rustig spelend bij de boot kwam een leuk toetje.

Na een lekkere nacht slapen vertrokken we de volgende morgen richting Daintree voor een wandeltocht door het regenwoud , een leuk dagje met een tocht op een pont veel haarspeld bochten in een heuvelachtige weg en een kort wandelingetje door het bos, toen de terugtocht naar Cairns aanvaard want we moeten tenslotte uiteindelijk in Brisbane aankomen.

Nou was het vandaag ook onze trouwdag, ja iedereen bedankt voor de felicitaties en als je het wil weten we zijn 14 jaar geleden in het huwelijksbootje gestapt, en het is nog steeds niet lek. ’s Avonds lekker uiteten geweest aan de boulevard en getoost op nog eens 14 plus jaren.




Cairns is completely different, it feels completely different, it smells completely different. In the NT the people we met were mostly older retired traveling for a couple of months doing a tour around Australia. The people living there looked older had sunburned weathered faces from a life full of hard work wrestling with cattle, drought, storms and other things nature threw at them, cattle was their work, tourism a way of earning a little bit more cash.

Cairns is hip, everybody is on holiday, nobody is a local or even from the surrounding area, from the waitress to the tour guide they are all on holiday and trying to earn some cash to extend the stay for a couple of weeks.

Tourism is industry number one and there is a lot of competition which means a lot of nice camping grounds with good facilities.

After the first night in a small motel we picked up the camper van, a real 5 year old Winnebago with a manual transmission and 140,000 k on the clock but a lot more space than in the other one.

We drove straight to Port Douglas the starting point for a lot of tours to the reef, and also the starting point for our tour to the outer reef with Quicksilver. If San and I would have been alone we would never have done this one but with the kids it’s ideal

you go to a diving island on the outer reef 1.5 hours by boat and there you can snorkel, go with a semi submersible, do a dive watch other people snorkel and dive from an under water tunnel, so we could snorkel while the kids were taking a boat ride or were eating something from the buffet. On the way back we saw a beautiful whale to top it off.

After a nice long sleep it became the fifth of august, our anniversary, our fourteenth anniversary, thanks for all e-mails and phone calls (only one from Sajee).

We went to Daintree for a nice drive through the Rain forest with a nice walk as well, we drove back to Cairns and went out for diner to celebrate.

share facebook