Saturday, April 28, 2012

Gedicht

Youri mag op 4 Mei bij het Kranji War Memorial zijn gedicht voorlezen wat hij met nederlandse les heeft gemaakt.
 
 
Bloemetjes van rood



Oorlog is een ziekte,

Het vernielt, doet pijn en doodt,

Miljoenen weg, die zijn nu terug,

... in bloemetjes van rood.



Oorlog is een kanker,

Als het blijft dan wordt het groot,

250,000 weg van Nederland,

nu bloemetjes van rood.



Oorlog is een beest,

Het bedroeft, brengt angst, het doodt,

Dit beest moet achter tralies

Of onder bloemetjes van rood.



Oorlog is nu over,

Geen verdriet of hongersnood,

Maar we kunnen niet vergeten,

Deze bloemetjes van rood.



Youri Moes

share facebook

Monday, April 09, 2012

Brilletje / glasses

OK ik moet het nu misschien toegeven. Ik ben niet meer de jongste.
's Ochtends als ik opsta doet het soms een beetje zeer. Als Youri met met stoeit moet ik echt mijn best doen om niet te verliezen (om van winnen maar niet te spreken). Maar het ergste is lezen. Nog niet zo lang geleden kon ik bij kaarslicht lezen. Tegenwoordig moet Lotte me helpen als ik het nummer van mijn "work permit" moet oplezen.

Afgelopen vrijdag waren we in de club aan het eten en Caroline zette haar brilletje op om de specials te lezen. De specials staan op een standaartje op de tafel en ik dacht altijd dat het op een slechte printer was geprint. Echt niet, toen ik haar brilletje opzette was het zo helder als glas. Het is niet een slechte printer, het zijn slechte ogen.

Vaderdag komt en ik denk dat ik weet wat ik krijg, alleen weet ik nog niet of ik hem zal dragen, ik ben tenslotte nog niet echt oud, toch?

geschreven door Tony;-) Ik ben nog heel jong en ik kan het menuutje heus nog wel lezen zonder brilletje.
OK I have to admit it I'm not so young anymore.

My back hurts when I get up in the morning and I'm stiff after a couple of hours in a plane. When Youri starts playing around it takes a lot of energy and effort to keep him at bay (winning is no longer possible without fighting dirty). But the worst thing is reading. My arms are getting to short. Especially in low light situations it is getting harder. I could read a book at candle light, no more. I need help reading the numbers of my work permit or credit card.

Friday we were having dinner at the club and Caroline took the little standard from the middle of the table to have a look at the specials. I teased her a bit as she put on her glasses and said "I can't read that as it is printed with a cheap printer".  NOT. It was chrystal clear when I read it using her glasses, not a bad printer, just bad eyesight.

It is almost Fathersday and I think I know what I'm going to get. The question is will I wear them as I'm not that old, am I?

Just to be clear, this posting was written by Tony. There's nothing wrong with MY eyesight, as I am quite a bit younger that he is ;-)

share facebook

Goede Vrijdag / Good Friday

Afgelopen Vrijdag was een officele feestdag in Singapore voor Goede Vrijdag. Met Chris en Caroline hadden we afgesproken om een dagje naar het strand in Maleisie te gaan. Zoals zo vaak in Maleisie is er genoeg potentie maar komt het er net niet uit. Prachtige locatie met een mooi strand en blauw water maar de resorts zijn leeg en staan te verpauperen.

Dus gingen we nadat we een vrouw zagen neerstorten in haar Parasail (echt waar) maar naar Kota Tinggi om naar de watervallen te kijken.



Daar gekomen bleek dat je er ook kon zwemmen en dat er zelfs een paar glijbanen waren aangelegd. De kids hadden het prima naar de zin. 's Avonds duurde het wel een uurtje om de grens over te komen want de Singaporeanen zijn als de dood dat je kauwgom mee neemt (echt waar).

Good Friday was a public holiday in Singapore and as good Singaporeans you flee the city and go to Malaysia whenever there is a long weekend or a public holiday. Together with Chris and Caroline we went to the beach in Malaysia. This sounded better than it was as often is the case in Malaysia. The beach has potential, and the sea is beautiful and somebody saw this at one point and put a couple of resorts there but then it stopped. No maintenance, no passion and everything just collapsed. From the 6 resorts 2 are still open and they are filled by Singaporeans paying Singapore prices for Malay quality.

We decided to leave after we saw a woman crash into a tree on her para sailing trip (the parachute landed in the tree and then the boat pulled her out and it didn't look good)



So we went to Kota Tinggi to see the waterfalls. You can swim there and they had even built a couple of water slides. The kids loved it.

On our way back it took us an hour plus to cross the Singapore border (not the Malay border) as the Singaporeans are so afraid you bring in chewing gum, copied DVD's and cigaretttes. As if we Dutchies would do that. ;-)

share facebook