chinese les / Chinese lessons

Afgelopen maandag hebben Sandra en ik onze eerste Chinese les gehad of wel Putonghua, Puthonghua is de officiële Chinese staat taal en is afgeleid van Mandarijn.

In mijn contract staat dat we taallessen mogen volgen om de plaatselijke taal leren spreken. We gaan het in ieder geval voor 20 lessen proberen.

Tony

Nu komt het eerste probleem al meteen om de hoek kijken, in Hong Kong spreken ze geen Putonghua, ze spreken hier Cantonees. Maar goed dat is een detail. De kinderen leren ook Puthongua op school en er zijn plannen om ervoor te zorgen dat iedere chinees les krijgt in Puthonghua en dat de dialecten langzaam verdwijnen.

Sandra

Dus zaten Sas en ik maandag ochtend aan de eettafel met miss Lau pittig te oefenen. Nou moet ik zeggen, het valt niet mee, dat chinees ondanks het feit dat 1 biljoen mensen het spreken is het toch een pittig taaltje om te leren. Ik denk dat het vooral komt omdat het allemaal (erg) vreemd klinkt.

We krijgen les met de hulp van Pinyin wat een vertaling naar Latijnse talen is van de Chinese karakters, en later gaan we het ook leren lezen en schrijven.

Als ik er wat meer verstand van heb zal ik proberen om het een en ander op de site te zetten.

In les 1 hebben we geleerd om hallo te zeggen en te vragen hoe het met iemand gaat en iemand voor te stellen.

Voor de echt geïnteresseerde:

Chinees ----------------------Nederlands

Nĭ hăo ----------------------- Hallo
Nĭ hăo ma? -------------------Hoe gaat het met jou?
Wŏ hĕn hăo,nĭ ne? ------------Met mij gaat het goed hoe gaat het met jou?
Yĕ hĕn hăo -------------------Met mij gaat ook goed
Zhè shì wŏ bàba / péngyou. ---Dit is mijn vader / vriend

Lotte

De verschillende tekens boven de letters geven aan hoe je het uitspreekt, van hoog naar laag en weer omhoog, van laag naar hoog etc.

Denk nou niet dat we opeens Nĭ hăo ma? roepen als we je de volgende keer zien want het duurt nog wel een flink aantal weken, maanden of jaren voordat ik in het openbaar chinees durf te spreken

Last Monday Sandra and I had our first Chinese lesson, or better our first Puthonghua lesson. Puthonghua is the official Chinese language and is derived from the dialect they speak in the Beijing area.

My contract allows us to take lessens in the language of the host country to “improve” integration in the local community. This is where the first problem lies. The local community in HLY or in HK for that matter doesn’t speak Puthonghua. In Hong Lok Yuen we can manage perfectly with Dutch and English, and in Hong Kong English and the international sign language go a long way as most people in hong Kong speak Cantonese which is the dialect of this region.

Youri






But the kids get Puthonghua lessons at school and there is the tendency to teach Puthonghua in all Chinese schools and they speak it in mainland China, Singapore and Taiwan so we decided to at least try it for 20 lessons.

For Sandra who has a feeling for languages (she speaks 4 fluently) this will be easier than for me (I struggle in 3), and I must say it is not easy Chinese, even though more than a billion people speak it, it sounds like Martian to me.

So we were sitting at the dining room table with miss Lau, and repeating her pronunciation, Sandra got a compliment for here intonation, show off, and trying to follow the murderous pace.


Today we learned to say hallo, ask how people are doing and to introduce our father.

For those who really want to know

Chinees
Nĭ hăo -------------------------Hallo / G’day mate
Nĭ hăo ma? --------------------How are you ?
Wŏ hĕn hăo,nĭ ne? -------------I'm fine how are you?
Yĕ hĕn hăo --------------------I'm fine too.
Zhè shì wŏ bàba / péngyou. ----This is my father / friend


The signs on top of the syllables tell you how to pronounce it so from a high pitch to low an up again, from low to a high pitch etc.

Jelle

Forget about me saying Nĭ hăo ma? the next time we see each other. It will take more than a couple of lessons to give me the confidence to speak Chinese, but you never know.

share facebook

Boracay day 5,6,7

Ondertussen zijn we weer thuis in Hong Kong na een heerlijke week in Boracay. Ik moet zeggen dat de Blue Mango Inn voor ons een perfect hotel was. Lekker basic en zonder poespas. De kids konden heerlijk rond rennen in de tuin en het personeel was continu met ze bezig. Zelfs als Sas en ik even weg wilden dan gingen zij koekjes bakken, lekker kleuren of op het strand spelen.

De laatste paar dagen was het weer wat minder, vooral 's nachts een paar flinke buien, maar zodra het droog werd is het heerlijk. We hebben nog een island hopping tour gedaan maar die moest worden ingekort omdat de golven te hoog waren en de bootjes hier daar niet echt op gebouwd zijn.

Ma'am Dolly, de vrouw van Vaughan (de eigenaar) was jarig en we werden uitgenodigd om mee te eten, lekkere curries en een geroosterd varkentje, voor de kids was er pizza, heerlijk.

Voor de rest alleen maar gesnorkeld, gehangen en over het eiland gewandeld een lekkere vakantie.

Op zaterdag om 09.30 vertrokken en 's avonds om 21.30 waren we thuis omdat we 6 uur in Manila moesten wachten op de vlucht naar HK. Volgende keer moeten we de vluchten wat beter regelen.

We are back home, a very nice holiday in Boracay has ended. I have to say the Blue Mango Inn was perfect for us. Not a posh hotel but clean and basic. The kids could run around in the garden and the staff was always looking after them. Even when Sandra and I wanted to do something by ourselves they baked cookies with them played on the beach or did some colouring, really great.

The last couple of days the weather wasn't that good, during the night and early morning we had rain but the moment it stopped the sun came out and everything was good. We took an Island hopping tour but had to cut it short due to high waves. Lotte was screaming and Jelle hid his face under a towel. The little boats are not build to do big waves.

Ma'am Dolly the owners wife had her birthday and we were invited for a pig roast and curry diner yummy. The kids had pizza.

For the remainder we just swam, snorkelled, walked around the island and enjoyed ourselves.

On Saturday we left at 09.30 to return home at 21.30, we had to wait 6 hours in Manila. Next time we have to plan the flights a little better.

share facebook

Boracay day 4

Vandaag was het dan zover Sandra en Youri gingen duiken. Voor 3000 PHP per persoon hadden ze zich ingeschreven voor een discovery dive. Dit bestond uit een theorie les, een duik in het 3 meter bad (15 meter de zee in) voor de basis regels om een duiklbril te legen, hoe vind ik mijn regulator als hij uit mijn mond valt, hoe werkt mijn vest, etc. etc. en een duik op Angol Point om de vissen te voeren op een diepte van 5 tot 8 meter.

Youri vond het fantastisch hij had een lion fish gezien en ontzettend veel andere vissen en wou meteen zijn PADI jr certificaat halen. Je kunt meer lezen op zijn web site (Youri in Hong Kong) Ik heb nog geprobeerd om Sandra zover te krijgen dat ze samen met hem dit ging doen maar ze wil het volgend jaar samen met mij en Youri doen.

Waarschijnlijk gaan we de theorie in HK doen en de duiken bijvoorbeeld hier op Boracay. Youri was wel teleurgesteld hierin maar begreep wel dat Sandra niet de laatste dagen hier alleen maar wil studeren en niet met de rest lekker op het strand doorbrengen.

Ondertussen lagen Jelle, Tanda (Jelles knuffel) en Lotte lekker te zonnen en hebben ze 's middags koekjes gebakken met Anita. Er zijn niet veel hotels waar dit nog kan, geweldig zo lekker relaxed.

's Avonds hebben we bij de koreaan gegeten, want er zijn veel koreanen die hier komen en die willen alleen maar wat ze thuis hebben dus heb je hier Koreaanse BBQ restaurants waar je Bulgogi kunt eten met lekker bijgerechtjes. Voor ons lekker, voor de kinderen wat minder maar het kan niet elke dag hun zin zijn.

Today Sandra and Youri took the Discovery dive, this includes a theory lesson, a training dive in the 3 metre pool (15 metre in to the sea) and a fish feeding trip to Angol Point at a depth of 5 to 8 metres.

Youri really enjoyed himself as you can read on his web site (youri in Hong Kong) they saw all kinds of fish and he wanted to do his PADI jr. I tried to convince Sandra she should do herPADI together with him but she wants to do it together with me and Youri. So we will do the theory in HK and the diving hopefully next year on Boracay.

In the mean time Lotte, Tanda (Jelles panda bear) and Jelle enjoyed the sun and baked cookies with Anita, there are not many hotels where they let you do this. We feel really at home.

We had diner at a Korean BBQ restaurant, we enjoyed the Bulgogi and side dishes but he kids didn't. Well they can't have it their way all the time.

share facebook

boracay day 2 and 3

Op dag 2 van onze vakantie in Boracay hebben we krijgsraad gehouden over wat we gaan doen de komende dagen, en de uitkomst is dat we het eigenlijk niet weten. We willen lekker hangen, zwemmen, duiken, island hoppen, niks doen, kastelen bouwen, dus eigenlijk gewoon lekker vakantie houden.

Vandaag doen we niks, gewoon lekker een beetje zwemmen etc. Rond lunch tijd zijn we een stuk gaan lopen naar het drukkere gedeelte van Boracay, waar het redelijk toeristisch is en hebben we lekker gambas van de grill, pasta en pizza gegeten.


Daarna heeft Lotte haar haar laten vlechten en hebben de kids een snowcone als toetje gehad, en hebben we een beetje bij de locale shops rond gekeken.

Later op de middag hebben we nog een beetje gezwommen en gewoon lekker lui rond gehangen. Na het avond eten vroegen de jongens of ze naar bed mochten en sas en ik hebben nog even gelezen, maar om 21.00 lag iedereen te ronken. Vakantie houden maakt je moe.



Dag 3 begon eigenlijk hetzelfde als dag 2, ontbijt rond 8 uur en daarna zwemmen en zand happen. Tony moest onder de parasol blijven want zoals altijd bij de familie Moes was er weer iemand verbrand.



Na een lunch bij de plaatselijke filipijnse griek, hebben we de jongens met de fiets taxi naar het hotel gestuurd en zijn wij lekker samen terug geslenterd.


Vanmiddag een zeiltochtje gemaakt vlak voor zonsondergang. Morgen gaan Youri en Sandra duiken, en we hebben een eiland hopping tour gepland voor donderdag.


On day 2 of our holiday we had a family meeting to determine what we would plan for this week. The outcome is that we don’t have a plan. We want to do nothing and everything, diving, Para-sailing, island hopping, sleeping on the beach, build sand castles etc etc. So we just want to be on vacation.


We decided not to do anything today just swim, sun, sleep and build some sand things.
Around lunch time we walked to the more touristy part of the island to have lunch, we ended up at a grill place for some nice gambas, pasta and pizza.

After lunch Lotte had her hair braided, she took them out on the morning of day 3, and the kids had a snow cone for dessert. We had a look at the local shops for some souvenirs etc.


The rest of the afternoon we just swam a little more and hung around the blue mango. After diner the kids asked if they could go to bed and Sandra and I wrote some post cards, but everybody was sound asleep at 21.00. Vacation makes you tired.

Day 3 started the same as day 2 we had brekkie at 8 and spend the morning at the beach, Tony had to stay in the shade as he had a nice sunburn, we never learn.

We had lunch at the local Philipino-Greek, and the kids baked chocolate chip cookies with Anita, who works in the Blue mango. Late in the afternoon we took a ride on a sailing boot to see the sunset.

Tomorrow Sandra and Youri will go diving and we have booked an Island hopping tour for Thursday.

share facebook

Boracay day 1

Vanochtend om 05.30 ging de wekker, want om 06.30 komt de taxi die ons naar het vliegveld brengt. We gaan namelijk een weekje lekker op vakantie. Voordat we op de plaats van bestemming, Boracay in de Filipijnen zijn zal het rond 16.00 zijn maar ja je moet er wat voor over hebben.

Dus eerst een half uur met de taxi naar HK Airport, vandaar in een bijna lege vlucht met Cathay pacific naar Manila, het ontbijt bestond uit een corned beef and egg sandwich (niet eten, is geen goede combinatie). Na de koffers opgehaald te hebben een tochtje van 10 minuten naar Manila's binnenlands vliegveld. Na een tijdje wachten en een pizza stokbroodje bij Deli France (ja ook die franchise is in Azie), op een propeller vliegtuig met een stuk of twintig mensen voor een vlucht van 35 minuten naar Caticlan. Na de noodzakelijke papieren ingevuld te hebben om het eiland op te mogen, staat er een filipino van de Blue Mango Inn op ons te wachten. Hij stopt ons in een brommer taxi ( Jelle wil ook een brommer) en we rijden naar de haven voor de tocht van 15 minuten naar Boracay, aan de andere kant weer in een brommer taxi, en 10 minuten later staan we met een welkoms cocktail in ons hotel.

We hebben een Garden room, drie kamers met 6 bedden, geen uitzicht op zee, maar op een mooie tuin (lekker prive).

Boracay is een mix van locale mensen, filipijnse toeristen en buitenlanders, maar geen massa, het strand is wit, het water warm en de nachten zwoel en donker.

Na een wandeling langs het strand, lekker zwemmen in de zonsonderdang en diner onder de palmbomen, liggen we allemaal rond 20.00 uur in bed. De eerste “slopende” vakantie dag zit erop, morgen aan het ontbtijt maken we een plan voor de rest van de week.

This morning the alarm clock was set at 05.30 for a 06.30 taxi trip to HK international airport. The Moes family is on their way for a well deserved one week holiday. Before we reach our destination in the Philippines, it will be 16.00 but it will be worth it (we hope).

So after a 30 minute taxi ride to the airport, we arrived around 07.00 for the 09.10 flight with Cathay Pacific to Manila. Luckily the kids wanted breakfast at BurgerKing as the “corned beef scrambled egg sandwich” they served on board was not the best combination. Around 11.30 we landed and after we picked up the luggage, we took a 10 minute bus ride to Manila domestic. The tickets for our flight with Seair in a propeller plane (a Dornier 328) were pre booked and we waited in the departure hall enjoying a pizza stick from Deli France. The flight took 35 minutes and I have never seen a stewardess with such a short skirt as on this flight. The costume would cause immediate strikes and inferiority complexes within the KLM and Lufthansa working force.

A Pilipino wearing a Blue Mango Inn T-shirt was waiting for us at Caticlan airport and guided us into a moped taxi (Jelle wants one). He escorted us onto the Ferry and into another Broom-broom and 1 hour after we left the plane we were holding a mango welcome cocktail.

We have a garden bungalow, 3 rooms with 6 beds and overlooking the private garden, and I mean “private”.

Boracay is a mix of local people, Philippine tourists and foreigners, but in a relaxed no mass tourism here. The beach is white, the water clear and warm, the people nice and the night hot and dark, what more do you want.

We took a beach walk, swum at dusk and had diner on the beach under the palm trees around 20.00 everybody was dead tired and we went to bed, having a holiday is exhausting. Tomorrow at breakfast we will make a plan for the rest of the week.

share facebook