Sing Kong reunie

Afgelopen zondag bij Erwin en Anneke geweest vorr een Sing Kong reunie. Het was erg gezellig met Erna, Esther, Josephine en natuurlijk de aanverwante mannen en kinderen.

Konden we ook meteen het nieuwe "stulpje" van Anneke en Erwin bekijken.

Het weer was redelijk dus Patrick kon onder het toeziend oog van Esther buiten de hamburgers bakken terwijl Erwin friet ging halen.

Het was erg gezellig in the Eindhovense en alle oude koeien werden uit  de sloot gehaald en er werd heel veel gelachen. Dit moet toch een soort traditie worden, volgende keer op Langkawi, in Singaprore, KL of in Eindhoven of op een camping in de sta caravan van Erna en Patrick..

share facebook

Pizza party in Bosa

Het is een traditie geworden dat op zaterdag avond er pizza's gebakken worden op Cabula. Sinds de pizzaboer in het dorp een beetje ingewikkeld ging doen met de bestellingen een paar jaar geleden dacht vrouw Antje dat kan ik zelf ook, en ze kan het zelfs beter.

En dus begint zo ergens in de middag de productie lijn te lopen. Eerst wordt het deeg gemaakt, daarna worden de "extraas" gebakken zoals aubergines, uien, tonijn, courgettes, paprika, pepers etc etc en dan rond 6 uur gaat de fik in de oven.

De meiden rollen de bodems (deze keer 14 want we waren met een man of 11) en dan of tomaten saus of quatro formaggio erop en hup de oven in, een paar minuten later wat mozzarella erbij en klaar is klara.

Iedereen kan er dan de extraas op doen wat hij/zij wil, mijn favoriet is tonijn, uien en ansjovis, en een half uurtje later zijn alle 14 pizza's verdwenen en zitten we lekker uit te buiken.

Als een uitxondering is er Woensdag weer pizza avond omdat we Donderdag naar Nederland gaan (Jummie)

 It has become a tradition on Cabula that saturday is Pizza night. Ever zince the local Pizza man started acting weird Anna decided that she could do it as good or even better.

So half way Saturday afternoon the production line starts. The dough is prepared and left to rise. The condiments are prepared (Egg plant, courgettes, onions, peppers, chillies) etc.

Around 6 the fire is lit and the real work starts. The ladies start rolling the dough into the pizza base, sugo or quatro formaggio are put on top and into the wood fired ofen it goes. Three minutes later mozzarella is added and Bob's your uncle.

Everybody can add what ever they want and an half hour later 14 pizza's are gone and we are adjusting our chairs (and belts) for some relaxation.

share facebook

BOSA

Het tweede deel van onze vakantie. BOSA. Een klein dorpje aan de west kant van Sardinie. Zoals de Sardijnen zeggen, toen God klaar was met de aarde had hij het mooiste stukje over en gooide dat in de Middelandse Zee omdat er geen land was waar hij het aan vast wou maken, dus Sardinie.

Sas d'r ouders hebben een mooi huis aan de rivier niet ver van het strand (met de auto) en het is hier lekker rustig. Ontvangst op de mobiele telefoon is minimaal en zeker als je uit het dorp gaat, werken rook signalen beter dan mobiele telefoons.

De kids vinden het heerlijk op het strand, alhoewel je het echt niet de hele dag volhoud in de bloedhitte. Lekker vroeg heen (rond 9 uur en net na de middag terug. Lunchen met de schoon familie en dan "slap zitten" voor de dames en ik ga effe lekker op tuk (het lekkerste moment van de dag). Tegen het eind van de middag een rondje door het oude dorp met de kids, een ijsje en lekker hangen en mensen kijken.

's Avonds weer een rondje langs de boulevard of de rivier en kijken hoe de jongelui hun best doen elkaar te imponeren, Youri vind het allemaal een beetje te veel werk (misschien is dat volgend jaar wel anders?).

The second part of our 2012 vacation, Sardegna. The people here say, that when God finished creating the world he had one small beautiful part left and he couldn't find a piece of land to add it to, so he put it in the middle of the Mediteranean Sea, hence Sardegna.

I must say BOSA is a nice place. Situated on the west coast Sandra's parents have a nice house on the river not too far from the beach.

The kids love it here, Lotte is baking bread with Nanna and the boys are fishing (but not catching any).

The beach is very nice but also very very hot. The water blue and nice and cold, not as warm as in Singapore, but you can't stay all day as you will boil like a lobster in this Italian sun.

So we tend to go in the early morning to come back for a nice lunch and a siesta (probably the best part of the day for me).

In the late afternoon early evening we go out for a stroll through the town along the river to have a gelato and watch the people do their thing. 

Youri is watching the some other things, mhhh wondering how long it will take before he needs an Italian dictionary.

share facebook

DACHAU

ARBEIT MACHT FREI

Alhoewel we vanochtend bij het opstaan nog geen plannen hadden, hebben we tijdens het ontbijt besloten om naar Dachau te gaan. Youri wilde heel graag het voormalige nazi concentratie kamp bezoeken.

Het was heel indrukwekkend. Het begint al als je door de poort loopt met de bovengenoemde tekst in het hek.

Op de audio tour hoor je allerlei verhalen van overlevenden die vertellen hoe ze bij binnenkomst al hun kleren uit moesten trekken. Kaal geschoren en ontluisd werden en dan een pakje kleren kregen, sommige te groot sommige te klein.

En er werd alleen maar gewerkt onder een sadistisch kamp regime waar mensen met te weinig eten en slechte sanitaire voorzieningen gemarteld en gekleineerd werden.

Als je door het kamp loopt en je ziet de barakken waar mensen drie hoog werden gestapeld, de fotoos en de ovens, dan kan het niet anders dan dat je dit nooit meer wilt zien gebeuren.

Hoe kan het dat mensen zo met elkaar omgaan? Maar als je om je heen kijkt gebeurt het nog steeds. 

We worden schijnbaar niet wijzer. Voor ons was het een heel indrukwekkende gebeurtenis die we ons hele leven niet zullen vergeten.

We didn't really have plans for today but Youri proposed to go to Dachau this morning as he really wanted to visit the former nazi Concentration camp.

And it is very impressive. Even on a beautiful day as today it looks like you enter a black and white world. Depressing from the moment you enter the Jour gate with the world famous text ARBEIT MACHT FREI.

You are provided with a audio tour which includes stories from Dachau survivors that give you goose bumps. They tell you how they were led through the gates and into the bunker where they had to strip naked, stripped of all their belonings and their hair. After a delicing treatment and a shower they were given the striped pyjamas.

The barracks were crammped stacked three layers high. the beds were straw sacks and later no matrass at all. People were there to work under the sadistic SS-regime. Humiliated and tortured as they were seen as "non humans" only on this earth to be used as slaves, and when they outlived their purpose they were killed and burned in the furnaces.

The whole atmosphere is depressing and confronting but also educational and somehow every person on earth should visit one of the former concentration camps to learn how stupid people can be. It is sad to see that even now humanity has not learned anything from this as there are still concentration camps today in a lot of countries around the world as the nazi's were not the only sick bastards.

For us it was a visit that we will never forget and it reminds us how lucky we are.

share facebook