Saturday, April 29, 2006

helicoptervlucht







Eindelijk was het zover. We hadden onze rondvlucht boven Sydney bevestigd. Werden we vanmorgen wakker, regende het. We hadden ook nog gebeld of het wel doorging, maar er was geen reden om de vlucht te veranderen. Om 9 uur 's morgens moesten we aanwezig zijn, en door een route planning van Tony kwamen we net op tijd. Eerst een veiligheids filmpje gekeken en toen mochten we instappen. We waren met z'n vieren. Er waren nog twee mannen die de vlucht voor hun verjaardag hadden gekregen. Vlak nadat we zijn opgestegen stopte de regen en brak het zonnetje goed door. We zijn eerst een stukje naar het noord-oosten gevlogen en daarna langs de kust weer naar het zuiden, over de stad en via Parramatta River terug naar onze vertrekplaats. We hebben er heel erg van genoten en willen Daniëlle bij deze nogmaals bedanken voor deze geweldige vlucht. We hebben al besloten dat we voordat we hier vertrekken ook met de kinderen een rondvlucht gaan maken. Hier komen dan wat fotos.

kotelefoons op voor de herrie

net een piloot

Narrabeen Lakes



Dee Why Beach, een van de vele surfstranden

Shelly Beach, waar je kunt duiken



de stad van een afstandje

Sydney Opera House, mooi he?

Harbour Bridge

ehm...........

dit zijn de buurten die wij ons niet kunnen veroorloven

share facebook

Friday, April 28, 2006

regenboog

Toen ik woensdag Youri ging ophalen van de musical repetitie zag ik een hele mooie regenboog. Hij paste helaas niet helemaal op de foto, maar ik heb er wel een kiekje van genomen.


Afgelopen zondag zijn we ook naar Eelco en Liesbeth geweest, een nederlands gezin hier in Sydney, zij krijgen regelmatig een bezoek van een koppeltje Rainbow Lorikeets. Ook erg schattig.


En oh ja, Tony voetbalt ook weer tegenwoordig.Hij speelt alweer 2 maanden en hij is al 3 keer geblesseerd geweest, wat wil je ook, vanaf 35 jaar gaat het flink achteruit met het lijf. Hij speelt trouwens bij de West Pennant Hills Lions, net echt.

share facebook

Thursday, April 13, 2006

Vakantie Kiama

Wij zijn een kort weekje op vakantie geweest naar Kiama, een kustplaatsje op ongeveer 2 en een half uur rijden ten zuiden van Sydney. Het is het zuivelgebied van oost Australië, met allemaal groene heuvels en veel koeien. Volgens Lotte maken de bruine koeien chocolademelk en Jelle zegt dat de zwarte koeien drop maken.In ieder geval was het wel lekker om er weer eens even tussenuit te zijn.We zijn op Zondag naar Jamberoo geweest, dat is een water pretpark vlak bij Kiama, en de kinderen hebben zich daar heel lekker vermaakt. Zelfs mama is ook in de bobslee geweest met Jelle en Lotte. Op Zondagavond is Tony terug naar Sydney gegaan. Hij heeft Maandag en Dinsdag gewerkt, hij wilde namelijk niet de hele week vrij nemen, zodat hij voor de rest van het jaar nog wat dagen over houdt. Jelle had op Maandag hoge koorts, dus zijn we niet echt op pad geweest. We zijn wel naar de Blowhole geweest, dat is een gat in de rotsen en als de golven hoog zijn spuit het water uit dat gat. Gelukkig was de zee behoorlijk wild, de Blowhole heeft zich dus van zijn beste kant laten zien (zie filmpje).




Op Dinsdag zijn we een flink stuk gaan rijden, door de bergen met haarspeld bochten en passen. Ik was best trots op mezelf , al die scherpe bochten en wegen zonder vangrail maar wel met ravijnen die tientallen meters naar beneden storten. Toen weer terug naar de kust gereden en daar nog wat boodschappen gedaan voor het avond eten. 'Savonds was Tony er weer en op Woensdag zijn we naar 7 Mile Beach geweest, ongeveer 20 minuten rijden van Kiama. De zee was ondertussen weer rustig geworden en de kinderen en Tony hebben heerlijk in zee gezwommen en gespeeld met elkaar. Het water was ongeveer 23 graden, erg aangenaam voor deze tijd van het jaar, het is hier tenslotte ook al herfst (26 graden). Donderdag was alweer de laatst dag. We hebben onze koffers weer ingepakt en het huisje weer opgeruimd. We hadden nog een uitje op ons programma staan en dat was een picknick in Minnamurra Rainforest, het zuidelijkste regenwoud van Australië. Er is ook een wandelroute aangelegd door dat bos met een waterval als hoogtepunt aan het eind van die route. We hebben de waterval helaas niet bereikt, omdat Jelle was gevallen en hij heel nodig moest poepen. Dat kon hij natuurlijk niet in het bos doen. En aangezien we ook nog naar huis moesten rijden, konden we het ook niet zo heel erg laat maken.
Om half 7 'savonds waren we weer thuis en kon het opruimen beginnen. Na een dag thuis heb je het idee dat je helemaal niet bent weggeweest.

share facebook