Vakantie Kiama

Wij zijn een kort weekje op vakantie geweest naar Kiama, een kustplaatsje op ongeveer 2 en een half uur rijden ten zuiden van Sydney. Het is het zuivelgebied van oost Australië, met allemaal groene heuvels en veel koeien. Volgens Lotte maken de bruine koeien chocolademelk en Jelle zegt dat de zwarte koeien drop maken.In ieder geval was het wel lekker om er weer eens even tussenuit te zijn.We zijn op Zondag naar Jamberoo geweest, dat is een water pretpark vlak bij Kiama, en de kinderen hebben zich daar heel lekker vermaakt. Zelfs mama is ook in de bobslee geweest met Jelle en Lotte. Op Zondagavond is Tony terug naar Sydney gegaan. Hij heeft Maandag en Dinsdag gewerkt, hij wilde namelijk niet de hele week vrij nemen, zodat hij voor de rest van het jaar nog wat dagen over houdt. Jelle had op Maandag hoge koorts, dus zijn we niet echt op pad geweest. We zijn wel naar de Blowhole geweest, dat is een gat in de rotsen en als de golven hoog zijn spuit het water uit dat gat. Gelukkig was de zee behoorlijk wild, de Blowhole heeft zich dus van zijn beste kant laten zien (zie filmpje).




Op Dinsdag zijn we een flink stuk gaan rijden, door de bergen met haarspeld bochten en passen. Ik was best trots op mezelf , al die scherpe bochten en wegen zonder vangrail maar wel met ravijnen die tientallen meters naar beneden storten. Toen weer terug naar de kust gereden en daar nog wat boodschappen gedaan voor het avond eten. 'Savonds was Tony er weer en op Woensdag zijn we naar 7 Mile Beach geweest, ongeveer 20 minuten rijden van Kiama. De zee was ondertussen weer rustig geworden en de kinderen en Tony hebben heerlijk in zee gezwommen en gespeeld met elkaar. Het water was ongeveer 23 graden, erg aangenaam voor deze tijd van het jaar, het is hier tenslotte ook al herfst (26 graden). Donderdag was alweer de laatst dag. We hebben onze koffers weer ingepakt en het huisje weer opgeruimd. We hadden nog een uitje op ons programma staan en dat was een picknick in Minnamurra Rainforest, het zuidelijkste regenwoud van Australië. Er is ook een wandelroute aangelegd door dat bos met een waterval als hoogtepunt aan het eind van die route. We hebben de waterval helaas niet bereikt, omdat Jelle was gevallen en hij heel nodig moest poepen. Dat kon hij natuurlijk niet in het bos doen. En aangezien we ook nog naar huis moesten rijden, konden we het ook niet zo heel erg laat maken.
Om half 7 'savonds waren we weer thuis en kon het opruimen beginnen. Na een dag thuis heb je het idee dat je helemaal niet bent weggeweest.

share facebook