Sister island

Vorige week zondag zijn we met de hele groep naar Sister eiland geweest als afscheid van Anneke en Erwin en Onno en Esther. Aangezien we het hier over Esther en Anneke hebben is er altijd wel iets afwijkends aan de planning. Om 1 uur hadden we afgesproken bij de pont en natuurlijk was niet iedereen er. Ook konden we niet echt parkeren. O ja en we zouden gaan barbecuen en iemand (geen namen maar het was Anneke) had de kolen vergeten.

Dus een paar mensen gingen alvast op de boot naar het eiland en de rest ging twee autoos parkeren bij het hotel van Anneke en Erwin en tergelijkertijd de kooltjes halen. 

Zo rond 3 uur waren we eindelijk allemaal op het eiland en we waren helemaal alleen. een leuk eilandje met BBQ plekkies en wat apen maar geen mensen?? Hoe kan dat nou in Singapore.

Het was een hele leuke middag, de fik in de BBQ, de kids lekker zwemmen en klooien in het zand terwijl wij een paar biertjes dronken en de apen aan het weg jagen waren.

Het lukte niet helemaal met de apen en ze kregen een stokbrood, een rolletje mentos en een bak pasta salade te pakken, misschien is dit de reden dat er zo weinig mensen waren.

Het was een leuke middag en we zullen ze missen.

Last week was the last weekend for both Onno and Esther and Anneke and Erwin. So both ladies thought it would be a good idea if we would do some kind of farewell BBQ on Big sister island.

So Anneke would bring the meat and charcoal and everybody would bring something as there is nothing on Sister's Island.

But it would not be a good trip if everything would go smooth, and to be honest I would have been very surprised if it would with our lovely ladies. When we came to the pier there was not enough parking space but more important Anneke forgot to bring the coal and no BBQ without coal. So the larger group with the kids hopped on the water taxi and the rest went back to the Marina bay Sands to park the cars and to get the precious coal.

So when we the whole group was finally at the island we had just three hours left before the boats would come to pick us up again.

But we had fun, we had the whole island to ourselves, except for some monkeys. Good BBQ pits, shelters for the sun and nice blue water, it makes you wonder why there was nobody there?

Maybe it was the monkeys, they became very cheeky and tried to steal some of our food while we were not looking,and they managed to get some. A french bread, a candy bar and Judith's pasta salad including the container, which we found later empty and licked clean.

Again we had fun and sure we will miss our friends.

share facebook

JP Morgan Challenge Singapore

Tony doe je dit jaar ook mee aan de JP Morgan Challenge werd mij gevraagd ergens in Februari van dit jaar. JP Morgan Challenge?? wat is dat? O het is een serie van 4 mijl races over de hele wereld en in April is hij in Singapore. Je hoeft niet te rennen je mag ook lopen, kom op of wordt je te oud? Dus gaf ik toe en zei ja. Nou lijkt April ver weg wanneer je in Februari zit en ik wandelde toen al bijna elke dag. Zo rond mijn verjaardag eind maart werd me gevraagd naar mijn T-shirt maat en toen werd het toch echt serieus.

5.6 kilometer is en blijft een best eindje. Dus met de auto 5.6 kilometer uit gezet en daar me door San laten droppen. Grappig genoeg was het begin punt Glenneagles hospital, en Sas zei dat we het ook andersom kunnen doen en dat ik naar het ziekenhuis toe moest lopen. Het werd dus niet veel, na 2 kilometer of zo was ik total loss en kon ik niet meer rennen en moest wandelen. Vanaf die dag ben ik het gaan opbouwen, op en neer 6th Avenue. van Bukit Timah naar Holland Road is 1.8 kilometer en het gaat omhoog en omlaag. Drie keer in de week 's ochtends rond 05.30 het bed uit om conditie op te bouwen, en vreemd genoeg ben je niet de enige. Eigenlijk is het niet vreemd want rond die tijd en 's avonds laat is de enige tijd dat het weer enigszins dragelijk is.

Op 21 April stond ik met 13,000 andere aan de start voor de 4 mijl op het F1 circuit van Singapore. Vlak, redelijk breed en vooral open, veel  zon, geen schaduw, maar wel een beetje wind. Voordat wij gestart waren was de eerste al binnen, minder dan 16 minuten na het start schot. 

Voor mij was het toch wel een leuke ervaring hoewel je continue van links naar rechts moet om wandelaars te ontwijken en dat schiet niet erg op. Met start nummer 8031 op de borst kwam ik na 40:08 over de streep, moe maar zonder te stoppen. En nu volhouden zegt iedereen.

Deze week heb ik alweer twee keer gerend, maar IK VIND HET NOG STEEDS NIET LEUK.

Tony are you gonna join the JP Morgan Challenge in April? The what? A 4 mile charity run on the F1 circuit, company is paying the fee and you don't have to run, you can walk with the other old men!!. Other old men, who is old? So I was cheated in to joining the JP Mogan Challenge, a series of 4 mile (5.6 kilometers, 5600 meters, 7000 steps) charity races organised all over the globe.

But hey it was only February and the race was on the 21st of April so plenty of time to get in some sort of shape, and I was already doing two to three brisk walks a week with the dog.

On my birthday, the 27th of March, somebody asked for my shirt size for the run and I thought "oops" it's getting serious now. So I took the car, drove 5.6 kilometers to, funny enough, Glenneagles Hospital and send Sandra back with the car and I would come running. Big disappointment. After three songs on my BB I was bushed, slaughtered, exhausted, dead. I could not run another step and had to walk the final 4 kilometers home.

Now I was getting worried, this was not really working, so I had to do it differently. Three times a week I got up at 05.30 in the morning, running up and down 6th avenue. First one time (around 1.8 kilometers) and two days before the run I finished around 5 kilometrs. I was very surpirsed to see that the hilly stretch is very popular so early in the morning but on the other hand it is the only time in the day the temperature is a bit bearable. 

So there I was together with 13,000 other lunatics ready to run 5.6 kilometers at 18.00 hours (32 degrees, 80% humidity). The circuit was following the F1 track, which means nice and flat, good roads but also no shade.

I managed to get across the line in 40 minutes and 8 seconds, without walking but the first 1500 metres I could not make any pace and had to move from left to right to avoid "slower" competitors (yes there were a lot of them).

Everybody tells me to keep it up and I have run twice this week already. But I STILL DON'T LIKE IT.

share facebook