weer alleen/ alone again
Het is weer eens druk, of eigenlijk rustig hier. Tony is weer op reis. Hij is vanmorgen aangekomen in Sydney en blijft een week weg. Ben ook wel een beetje jaloers, want ik was graag mee gegaan. Ik las ook net dat Sydney voor het tweede achtereenvolgende jaar tot mooiste stad van de wereld is gekozen.
Ondertussen zitten we dus lekker thuis en genieten van een dag helemaal niks doen. Ik voel me al een paar dagen niet zo lekker, dus een beetje op de bank hangen is dan geen straf. Ondertussen ben ik ook een beetje aan het rondneuzen op het wereld wijde web naar mooie plekjes die we kunnen bezoeken als we op 19 maart voor elf dagen naar Maleisie vertrekken.
Heb er helemaal zin in. Tussen nu en 19 maart moet Tony ook nog een paar dagen naar Singapore en Kuala Lumpur, en na onze vakantie vertrekt hij weer voor een week naar Washington en Atlanta.
Ondertussen gaat alles hier z'n gangetje. Youri heeft zijn toelatingstest gedaan voor de middelbare school (die begint hier een jaar eerder). Hij doet het heel goed, in wiskunde zit hij op het gemiddelde en lezen en schrijven boven het gemiddelde. Waar hij zich volgend jaar vooral mee bezig moet houden, volgens de leraar, is organisatie van zijn eigen spullen en netheid van werken. Maar dat wisten we al. Elke dag vergeet hij wel wat op school. Is het niet zijn jas, dan is het wel zijn lunchbox of zijn chinese folder. Gek word ik ervan.
Youri, Lotte en Jelle zijn zich ook aan het voorbereiden voor de 'student led conferences'. Zij gaan ons (mij) vertellen wat ze het afgelopen jaar allemaal hebben gedaan. Ze hebben een portfolio gemaakt met hun werkstukken erin en aan de hand van een programma leggen ze ons alles uit. Op deze manier oefenen ze ook om een presentatie te geven, dat hoort bij het Junior IB programma van deze school.
Voor de rest heb ik niet zoveel spannends te vertellen, dus ik laat het hier maar bij.
Well, it's been busy around here again. Not really for me, but for Tony. He has been travelling a lot lately and this morning he arrived in Sydney for a week's stay. Actually, I am a little bit jealous, I would have loved to join him, but somebody has to take care of the kids.
The kids and I an the other hand are hanging around the house this weekend. I haven't felt too good the last couple of days, so lazing about on the sofa is no punishment for me at present. I have been surfing around on the internet looking for nice places to go to when we leave for Malaysia on the 19th of March. Tony still has a business trip to Singapore and Kuala Lumpur scheduled before then and right after we come home he is off to Atlanta and Washington DC for another week.
In the meantime our schedules are a little less busy. Youri has done his assessment test for middle school, and I am very happy with the results. His math is at the same level as the rest of his class and reading and writing is above average. His teacher for next year told us that they are going to work on organising and taking care of their own belongings, which is a good thing for Youri, as he always tends yo forget something in school. One day it's his jacket, the next day it's his lunchbox or chinese work, drives me mental.
Youri, Lotte and Jelle are also in the middle of the preparations for the Student led conferences next week. They are going to show us what they have been up to this past year. They have prepared a portfolio and will present them to us then.
Well, that will be all for now, I'm gonna have to start preparing some food for the kids. share facebook
1 Comments:
Goh ik zou het stuk zo geschreven kunnen hebben. Volgens mij is dat het relaas van heel veel expatvrouwen. Ook hier een man die veel reist en momenteel weer weg is. Wbt je zoon en het ongeorganiseerd en vergeetachtig zijn ook dat klinkt heel herkenbaar. Maar...er is hoop..het gaat steeds beter.
Post a Comment
<< Home