China deel 1
Youri en ik zijn vorige week met 11 andere kinderen en 4 juffen van de HLYIS (Hong Lok Yuen International School) voor een week op een uitwisselingstrip gegaan naar China. Elk jaar organiseert de school een uitwisseling met een school in Tianjin (http://www.travelchinaguide.com/cityguides/tianjin/) ongeveer 120 km van Beijing vandaan. Een van de chinese juffen van onze school komt uit Tianjin en de directrice van de Kunpeng Primary School is een vriendin van haar. Het programma van de reis is behoorlijk druk en de kinderen gaan dus ook 4 ochtenden naar een echte chinese school. Onze groep bestond uit 9 chinese en 3 westerse kinderen. De chinese kinderen sliepen bij gastgezinnen en de westerse kinderen bleven in het hotel met de juffen.

's Avonds werden we in het restaurant van het hotel verwacht voor een diner met de gastfamilies en de buddies van de kinderen. Elk kind had een buddy voor de vier dagen dat we daar waren, dus er moest kennis gemaakt worden. Na de maaltijd zijn we vroeg ons bed ingedoken, want om half 7 ging de wekker weer.
Aangekomen bij de school werden we verwelkomd door de fanfare van de school.
Daarna werden we ontvangen in hun ontvangstruimte en terwijl wij daar zaten te wachten, werden alle kinderen uit de 12(!) year 5 klassen met 40 (!) kinderen per klas heel stilletjes naar het schoolplein geleid. Weer buiten aangekomen weden we ontvangen met applaus. De vlag werd plechtig gehesen en daarna werden we op het podium geroepen voorgesteld aan iedereen.
Als je je voorstelt dat 98% van die kinderen enig kinderen zijn vanwege het een kind beleid is dat best wel indrukwekkend.
De kinderen gingen daarna de klas in met hun buddies en kregen daar les. Om half 12 werd de lunch geserveerd en daarna was de schooldag voor onze kinderen afgelopen. 
Voor de kinderen op de Kunpeng Primary School duurt de dag nog tot kwart over 5 en zij moeten in de lunch pause dus ook een uur rusten, zoals te zien is op de foto. Wij gingen naar de

China House, het Astor Hotel
en met paard en wagen door historische straatjes waar we ook langs het huis kwamen van Miss. Lin's opa. Zestig jaar geleden was er voor het laatst een foto van haar gemaakt voor dit huis. Laat in de middag gingen we weer terug naar school waar de kinderen opgehaald werden door hun gastgezinnen.
Deze keer was het een wijk buiten da stad waar ze nog op traditionele manier schilderijen maken en daar hebben we ook het huis bezocht van een van de acht grootste families van Tianjin.
Hij trakteerde op taart en Youri mocht helpen de bordjes rond te brengen in de klas. 's middags zijn we naar het historisch museum gegaan en daarna naar een chinese winkelstraat waar we souveniers konden kopen en natuurlijk flink onderhandelen, een van mijn hobbies.

Na de lunch namen de kinderen emotioneel afscheid van elkaar en gingen wij op weg naar Beijing met de bullet train die op 1 Augustus is geopend. De trein doet 30 minuten over de afstand van Tianjin naar Beijing (120km).
Het fotootje heb ik van het internet geplukt. Het snelste wat wij hebben gereden was 333km per uur.





3 Comments:
??? wel een titelgeen posting... ben wel benieuwd;-)
Wat een ervaring weer! Waren die kinderen van die school veel ouder dan Youri, of is het gewoon zo'n reus? Hm dat rusten op die tafeltjes lijkt me nou niet echt comfortabel.....en ze bleven daar ook allemaal op liggen? Een erg leuk verhaal, weer heel iets anders dan een schoolreisje in Nederland! Waren er meer moeders mee?
@ Henriette, Youri zat twee klassen lager dan normaal, omdat ze alle kinderen op een campus bij elkaar wilden houden, daarom lijkt hij ook zo groot, hij is natuurlijk ook groot maar dit was wel een beetje oncomfortabel.
groetjes, San
Post a Comment
<< Home